Verslag negende ronde.

De slotronde van het Kennemer Open was een geweldig mooie afsluiter van het toernooi. Op alle borden was er strijd, met name ook op de topborden. In de loop van de middag veranderde de prognose van de winnaars van de beide groepen meermaals, maar uiteindelijk waren het Rudolf Kat en Jan Havenaar (in groep 1) en Ronny Zeilemaker en Karol Lesman (in groep 2) die met 6½ punten als eerste eindigden. Op basis van onderling resultaat zijn Rudolf en Ronny de nieuwe Kennemer Open-kampioenen.

Jan Havenaar begon zaterdag in groep 1 met een half punt voorsprong op drie concurrenten en met zijn vieren zaten zij ook op de eerste twee borden. Jan zou aan een half punt tegen Theo Bakker genoeg hebben om tenminste gedeeld eerste te worden, maar uitgerekend de beide spelers op bord twee, Martien Schriemer en Rudolf Kat, waren degenen waar hij eerder in het toernooi de onderlinge partij van verloren had. Jan kon dus niet zonder meer op remise aansturen, want alleen in geval van remise op bord twee zou hij dan kampioen zijn. Anderzijds was het voor Martien en Rudolf van belang wat er op bord één gebeurde, want als Jan zou winnen, dan speelden zij slechts voor de tweede plaats.

Ja, winnen van Theo Bakker, het is nogal een opgave. Theo is de Kennemer Open-kampioen van twee jaar geleden en heeft in het toernooi een schier onklopbare status (21 gespeeld, 9 gewonnen, 12 remises, 0 verloren). Jan deed wat hij kon, maar de stelling had steeds een hoog remise-gehalte. Ook de andere partij ging heel gelijk op en alle vier spelers hadden op den duur steeds meer aandacht voor de tafel naast ze dan voor hun eigen bord. Een mooi schouwspel!

Plotseling ging er iets vreselijk mis bij Martien en spoedig moest hij opgeven. Of werd hij zelfs mat gezet? Dat heb ik even gemist, maar hoe dan ook: punt voor Rudolf. Toen wist Jan dat winnen nog de enige optie was, maar hoe hij het ook probeerde, ook hij kon geen ijzer met handen breken. Remise dus en Rudolf kampioen.

Achter dit viertal speelden ook Adri Schoorl en Guus Beltman een nagelbijtend spannende partij. In een toreneindspel wist Guus net iets meer activiteit te ontwikkelen en haalde hij het volle punt binnen dat hem op de gedeelde derde plaats bracht, een half punt achter de toernooiwinnaars. Voor Adri waren de druiven zuur. Hij speelde een prachtig toernooi, zeven ronden aaneen op een van de drie topborden, maar greep uiteindelijk naast alle prijzen, zelfs naast een van de twee ratingprijzen. Toch een eervolle vermelding.

Die ratingprijzen gingen naar Martien Schriemer en naar Pepijn Streng. Pepijn had in deze laatste ronde al snel twee pionnen voorsprong, maar kwam er toen, net als Jan Willem Koelmans in de vorige ronde, achter dat je dan nog lang niet gewonnen hebt van Jeannot Tuijnman. Wat kan die man verdedigen! Maar Pepijn hield het hoofd koel, het duurde lang, maar hij liet niet los en won.

We hebben altijd extra aandacht voor de laatste partij die klaar is en in de laatste ronde is dat ook de partij die bepaalt hoe laat de prijsuitreiking begint. Voor de organisatie heel fijn als dat twee spelers zijn die wat lager in het klassement staan. Dan kunnen alle envelopjes met de geldprijzen alvast gevuld worden en kan zelfs met een enig voorbehoud al gekeken worden wie de ratingprijzen gewonnen hebben. In dit geval namen Cok Ippel en Milan Bloem die rol op zich. Het was theoretisch remise, dat wisten de vele toeschouwers en ook de spelers zelfs waarschijnlijk wel, maar ja, was het praktisch ook remise? Ja, gelukkig wel, een mooi slot van het toernooi voor de beide mannen.

De ontknoping in groep 2 was zo mogelijk nog spannender. Na acht ronden stonden maar liefst zes spelers aan de leiding met 5½ punten. Op vier borden werd er daarom nog gespeeld om de titel. (Daar was niet meer bij onze kleine held Kerem; vanwege een carrièreswitch van zijn ouders is hij eind maart teruggekeerd naar Turkije en moest hij het toernooi helaas verlaten.)

Vooraf waren de beste kansen voor Ronny Zeilemaker, want hij had de meeste weerstandspunten, maar het hing er eventueel wel vanaf met wie hij gedeeld eerste zou worden, want hij had niet van iedereen de onderlinge partij gewonnen en dat had hij niet in eigen hand. Eerst zelf maar eens winnen dus, maar Ronny kwam in de partij tegen Rob van Haaften hopeloos verloren te staan en toen keerden de kansen ten gunste van Roel Boesenkool. Terwijl in de stellingen op bord 1 (Richard Fritschy-Karol Lesman) en 2 (Willy Au-Klaas Been) nog maar weinig licht te ontwaren viel, kreeg Roel een zeer voordelige positie tegen Dim Langman. De toernooiwinst leek voor het grijpen.

Maar ook Dim is zo iemand waarvan je pas gewonnen hebt als hij mat staat. Een flankaanval in combinatie met een gepende dame en weg was Roels voordeel. Hij speelde nog even door, maar het was verloren. Intussen was er ontwikkeling op bord 1, waar Karol Lesman beslissend voordeel omzette in een punt. En iedereen wist, nu gaat Karol de titel grijpen, want bord 2 zou vroeg of laat remise worden en Ronny achtten we, gezien zijn vele duivelskunsten eerder in het toernooi, nog wel in staat om remise te forceren, maar winnen? Nooit!

Die partij op bord 2 tussen Willy en Klaas was op zich het aankijken wel waard. Willy bood twee maal remise aan, maar Klaas wilde alleen maar winnen. Dat was onverstandig, maar onverstandig is soms best leuk. Klaas overspeelde zijn hand inderdaad en toen ... bood Willy opnieuw remise aan. Nu nam Klaas het maar aan en legde zijn tegenstander daarna vriendelijk uit hoe hij had kunnen winnen. Als troost was het voor Willy wel voldoende voor de (met Klaas) gedeelde derde plaats en een ratingprijs.

Ondertussen was het ook genieten van partijen op andere borden. Piet Kerssens en Peter Kaptein wonnen hun partijen in de middenmoot en schoven door naar wat uiteindelijk nog een gedeelde vijfde plaats bleek te zijn. Julian Feenstra knokte zich knap terug van een kwaliteit achter tegen Hans Huson, maar verslikte zich daarna toch nog in een op papier potremise pionneneindspel.

En Ronny Zeilemaker, die had weer spel. Wat zie ik nu? Die staat ineens gewonnen. Wat is hier gebeurd? Ik weet het nog steeds niet, maar ik was er wel bij toen zijn tegenstander hem ter felicitatie de hand schudde. Toch gewonnen dus en eerste ex-aequo met Karol, die hij in ronde 3 in de onderlinge partij geklopt had. Toernooiwinnaar en een ratingprijs, het kan verkeren.

Op deze mooie middag was ook Gerda Schiermeier weer van de partij. Schaken in de avond is voor haar te vermoeiend geworden, maar een lange partij in de middag kan haar nog steeds bekoren. Ze won de laatste ronde en eindigde op een keurige 50%. En na haar eigen partij wilde ze niet meteen naar huis, eerst nog even wat andere partijen bekijken, want Gerda is net zoals wij allemaal een liefhebber van het spel.

Nu kijken we uit naar zaterdag 20 september, naar de eerste ronde van het Kennemer Open XXIII.

Verslag zesde ronde.

Het was een mooi voornemen om dit seizoen weer na iedere ronde een rondeverslag te gaan publiceren, maar na de tweede ronde kwam de klad erin. Conceptversies voor het verslag van de derde en vierde ronde waren nog niet helemaal naar wens en het voornemen om ze een keer af te maken werd door de tijd ingehaald; er stond alweer een nieuwe ronde voor de deur. Na de vijfde ronde was er van alles waardoor ik er niet eens meer aan begon en ik kan me de teleurstelling bij jullie goed voorstellen als je weer op het tabje Rondeverslagen klikte en nog steeds niets nieuws zag.

En nu, nu ik op weer een nieuwe eerste dag van de rest van mijn leven besloten heb toch weer een rondeverslag te gaan schrijven (goede voornemens!), klikken jullie waarschijnlijk niets eens meer op dat tabje en maak ik dit verslag waarschijnlijk alleen voor mijzelf. Nou, het zal wat, ik ga eens vertellen wat er zaterdag allemaal gebeurd is en dan blik ik ook nog maar even terug op wat eraan vooraf ging.

Ik was bij eerdere rondes van plan om eens te gaan schrijven over het grote aantal remises in groep 1 (5 op 11 partijen in ronde 3, 6 op 11 in ronde 4 en 6 op 12 in ronde 5) en hoe grappig ik het vond dat je dan na afloop vaak twee lachende spelers uit de zaal ziet weglopen, veel meer dan na partijen waar wel een winnaar uitkwam (verliezer zuur omdat-ie verloren had, winnaar beseffend dat een foutje van de verliezer de doorslag had gegeven ook niet extatisch). Dat gegeven, daar kon ik ook na ronde 6 vast nog wel iets mee. Nee hoor, deze zaterdag waren er maar twee remises in de twaalf partijen. De tevreden gezichten bij die vier spelers, Ralf, Hans, Werner en Cok, waren er wel.

De koplopers met 4 uit 5 speelden tegen elkaar een boeiende partij. Voor Adri Schoorl, bepaald niet de ratingfavoriet, was het al zijn tweede opeenvolgende partij op bord 1. De vorige ronde klopte hij daar titelverdediger Jan Willem Koelmans, maar deze keer bleek Jan Havenaar een maatje te groot. Jan is nu alleen eerste en wordt op een half punt gevolgd door zijn clubgenoot Jan Vreeburg, die deze ronde van Jimmy Roshania won.

Het duel tussen de laatste twee Kennemer Open-kampioenen Jan Willem Koelmans en Theo Bakker viel uit in het voordeel van de laatstgenoemmde, waardoor Jan Willem terugvalt naar de middenmoot en Theo aansluit bij de groep spelers op 1 punt achterstand van de koploper. Bij die groep hoort dus ook Adri Schoorl en daarnaast nog Rudolf Kat (de Joop Zoetemelk of zo u wilt Raymond Poulidor van ons toernooi) en mijn mede-organisator Sylvain de Ruijter, die weliswaar buiten mededinging alleen meedoet bij een oneven aantal, maar in die gevallen dan steeds wel zijn beste beentje voor zet. Achter deze groep volgt met 3,5 uit 6 nog een drietal dat ook nog niet helemaal kansloos is voor een grote prijs: Martien Schriemer en Pepijn Streng (winnaars in deze ronde) en Guus Beltman (die een bye had).

Interessant in deze ronde was ook de partij tussen twee youngsters, Julian Thijssen en Milan Bloem. Julian, die de Tata-tienkampen vorige week had afgesloten met zeven opeenvolgende winstpartijen (na nederlagen in de eerste twee ronden), hield het overwinningsgevoel nog even vast, maar Milan deed weinig voor hem onder.

In groep 2 is Ronny Zeilemaker de publiekstrekker bij uitstek. Elke ronde is zijn partij nog als een van de laatste bezig en dat ondanks het feit dat hij er een aanvallende en risicovolle stijl van spelen op na houdt. Je zou denken, dan loopt hij vast eens een keer vroegtijdig in het mes en kan hij bijtijds naar huis, nee, het is elke ronde feest bij Ronny. Ook deze keer had hij weer overwerk en de uitslag tegen Piet Kerssens was pas zijn eerste remise (naast 4 overwinningen en 1 nederlaag).

Degene die hem die ene nederlaag bezorgde, Richard Fritschy, ging nu zelf onderuit tegen David Spaan. David komt elke ronde binnenlopen met de mededeling dat er van alles en nog wat mis is en dat het daarom vandaag wel niets zal worden, maar hij heeft zich met deze winst intussen toch bij de kopgroep gevoegd. Die groep bestaat uit vier man met 4,5 uit 6 en bevat naast Ronny en David ook Klaas Been en Roel Boesenkool (beiden wonnen in deze ronde). Richard Fritschy en Piet Kerssens volgen met 4 uit 6.

En dan wil ik nog even ons kleine fenomeen benoemen. Kerem Sulek is nog altijd pas 9 jaar oud en is in korte tijd uitgegroeid tot de lieveling van alle deelnemers. De kleine man wordt elke maand sterker, heeft in tussentijd Hans Pot en Willem Giesesteijn al aan zijn zegekar gebonden en zijn weekendvierkamp in Wijk aan Zee gewonnen, maar hij vertedert vooral omdat hij zo stil, niet verlegen maar wel bescheiden is. Tijdens zijn partijen loopt hij soms rond met twee handen losjes op de rug, als een echte veteraan, om te kijken wat er op andere borden gaande is, maar hij dringt zich niet op. En na afloop bespreekt hij zijn partij altijd als zijn tegenstander daar belangstelling voor heeft. Dit keer remiseerde hij met Rob van Haaften, hij staat met 3,5 uit 6 maar één puntje achter de leiders en, zoals ik zei, iedere ronde wordt hij weer wat beter. Let op, hij is nog niet kansloos voor de eindoverwinning in groep 2 en volgend jaar wil hij graag meedoen in groep 1.

Verslag tweede ronde.

Stil zitten zij tegenover elkaar. Zij zitten al bijna vijf uur tegenover elkaar, Dim en Richard. Om hen heen in de lege zaal staan de tafels van alle andere borden klaar om opgeruimd te worden, de doosjes netjes naast de borden, de stukken terug in de beginopstelling. Maar eerst moeten zij hun partij nog tot een einde brengen. Op het bord van allebei een koning, een loper, een toren en drie pionnen. De lopers en de torens staan om de haverklap gepend, want de koningen zijn zeer actief, maar daardoor ook kwetsbaar. De pionnen zijn bijna allemaal vrijpionnen en rukken stapje voor stapje op.

Vanuit de naastgelegen barruimte dringen flarden van geluid de speelzaal binnen. Jeugdspelers van een van de bezoekende teams uit de andere zaal kwetteren erop los, in afwachting tot ook daar de laatste partijen klaar zijn. Mannen bulderen hun zware lach en bij de woeste analyse van Jan en Anneke Schol van hun beider winstpartijen sneuvelt een wijnglas.

Maar Dim en Richard hebben daar weinig last. De beide HWP-ers investeren alle tijd die nodig is en zijn geconcentreerd. Dim heeft af en toe kramp in het rechter bovenbeen en trekt dan een pijnlijke grimas. Richard staat soms op, maar loopt nooit ver weg van het bord, mompelt "dit spel is veel te moeilijk" of woorden van gelijke strekking, tegen zichzelf, tegen de arbiter of tegen zo maar niemand. Hier op bord 10 van groep 2 wordt een belangrijk gevecht gevoerd. Verlies in ronde 2 betekent dat de koplopers in het toernooi uit zicht zullen raken en dat een lange winterse achtervolging nodig is om in de lente van 2025 toch nog kans te maken om zich in de strijd om de ereplaatsen te mengen. Wit heeft de verste pion, op a6, maar juist die wordt geblokkeerd door een zwart exemplaar op a7. Hij kan slaan op a7, maar doet dat heel verstandig niet, want de zwarte pionnen op de b- en c-lijn zijn dan sneller.

Nu en dan komt een andere schaker even kijken hoe het met deze partij gaat, maar nooit lang. Hoofdschuddend wordt de analyseruimte weer opgezocht.

Dim realiseert zich de moeilijke positie waarin hij zich bevindt, maar blijft de zwarte koning opjagen. Na een kwaliteitsoffer wordt de stelling steeds beter voor Richard, maar die weet ook dat bij de kleinste onnauwkeurigheid de situatie zo weer kan omslaan. Richard blijft tijd steken in iedere zet, zo veel tijd als nodig is. Hoe duidelijk het plan ook lijkt, niet een goede zet moet worden gevonden, maar de beste zet!

In deze tweede ronde zijn eerder deze middag nog vijf spelers overgebleven met de maximale score van 2 uit 2. In groep 1 zijn dat de titelverdediger Jan Willem Koelmans en Rudolf Kat, in groep 2 Ronny Zeilemaker, Klaas Been en Piet Kerssens. Omdat ik zelf ook meespeelde (remise tegen Hans Huson) heb ik van andere partijen niet veel meegekregen. Opvallende uitslagen waren nog de overwinning van Gerda Schiermeier in het veteranenduel met Martin Steinhart, de nette remise van Mark Hemelrijk tegen Jan Vreeburg en het halfje dat Kerem Sulek (ik zei na ronde 1 al dat we nog voldoende van hem zouden gaan zien) pakte tegen Gerard Draaisma.

Bij de mannen op bord 10 van groep 2 loopt het uiteindelijk af zoals verwacht werd. Als Richard zijn loper op a3 posteert als driedubbele garantie voor de promotie van de c- of anders wel de b-pion hijst Dim de witte vlag. Een titanenduel komt tot een einde, Richard sluit aan bij de subtop en Dim gaat in de achtervolging.

Verslag eerste ronde

Buiten was het 25 graden, binnen begonnen 46 schakers aan het 22e Kennemer Open. Nog eens 13 deelnemers hadden wegens vakantie, ziekte, sociale verplichtingen of (heel eerlijk) "toch wel erg leuk om nog even gebruik te maken van een mooie nazomerdag, lekker nog even fietsen en terrasseren en zo" een bye opgenomen. In het deelnemersveld zijn veel oude bekenden te zien, maar ook dit jaar begroeten we weer 13 spelers die voor de eerste keer deelnemen en zo blijven we een voor veel schakers aantrekkelijk evenement, als omlijstend programma bij de wedstrijden van onze teams in de KNSB-competitie.

Bijna was dit het eerste Kennemer Open zonder jeugdspelers geworden, maar gelukkig meldde op vrijdag Kerem Sulek zich, 9 jaar oud pas, maar al wel gewend om partijen met een wat langere bedenktijd te spelen en dat bewees hij deze eerste ronde. Goed geconcentreerd wist hij het 2,5 uur vol te houden tegen de ervaren Hans Huson, maar toen moest hij het toch opgeven. Nieuwe kans over drie weken, we gaan nog voldoende zien van Kerem.

In zo'n eerste ronde zijn de verschillen in sterkte op de borden meestal het grootst en hoewel veel van de uitslagen conform rating waren duurde het toch bijna 2 uur voor de eerste uitslagen konden worden genoteerd. Bij de weinige verrassingen viel in groep 1 de overwinning van Mark Hemelrijk op Cok Ippel op en in groep 2 die van Jelle Bottema op Dim Langman. Een langdurend gevecht was er op bord 6 van groep 2, waarin Marius Meesters uiteindelijk als winnaar uit de bus kwam tegen Jan Willem van Thiel. Ook Richard Fritschy en Hans Pot maakten er een middagvullende voorstelling van, hun partij eindigde in remise. In de partij Willy Au-Peter Kaptein had Willy een loper, een paard en vier pionnen, maar met alleen een paard en wel zes pionnen wist Peter steeds precies de juiste verdediging te vinden. Hoe Willy het ook probeerde, hij kwam er niet door en moest genoegen nemen met een half punt.

Ik heb niet alle partijen even goed kunnen volgen en er is vast nog veel meer moois over deze ronde te vertellen, maar ik wil het tenslotte nog even hebben over de partij Ton van Rooijen-Pepijn Streng in groep 1. Wat een prachtige partij speelden zij! Op het scherpst van de snede en met steeds gelijk materiaal op het bord mondde het uit in een eindspel waarin zwart de promotie van de witte e-pion moest toestaan (wat hem zijn toren kostte), maar vervolgens met zijn eigen oprukkende a-pion zo veel dreiging in de stelling vlocht, dat wit niet anders kon dan zijn toren voor deze pion te geven, waarna nog slechts de twee koningen op het bord over bleven. Suspense, allerhande patgevaar, nauwkeurige positionele zetjes, deze langste partij van de eerste ronde bood het nog maar in geringe aantallen aanwezige publiek veel van wat schaken zo mooi maakt.

En zo is de kop eraf, ons wachten nog acht boeiende zaterdagmiddagen, te beginnen over drie weken op 12 oktober. En dan spelen ook onze teams hun eerste thuiswedstrijd, dus is er nog meer schaakvreugde. Wie alsnog wil meedoen, we hebben nog een paar plaatsen beschikbaar, dus meld je gerust aan voor deelname vanaf ronde 2.